இசை இறை

பக்திப் பாடல்

கேட்டால் இது

இறையின் இசை

என்று ஒலிக்கும்

 

உந்தன்பாடல்

எல்லாம் இவன்

இசையின் இறை

என்று பறையும்

 

இசைச்சேர்க்கையின்

இமயம் என்றார்

உன்னை

இடை இசையின்

சிகரம் என்றார்

 

ஒன்று ஒன்றாய்

அரிந்ததில்லை

ஒன்றையுமே நான்

அறிந்ததில்லை

 

தெரிந்ததெல்லாம் உன்

திரை இசை

வியந்ததெல்லாம் உன்

உணர்விசை

 

மயக்கும் உந்தன்

குரலிசை

இனிக்கும் நீ அமைத்த

விரலிசை

 

பொதுவாய்க் கொடுக்கும்

பொதுவாம் இறைவன்

புவிக்கு இசையைப்

பொதுவாய்க் கொடுத்தான்

 

மேற்கென்றார் கிழக்கென்றார்

ராப்பென்றார் பாப்பென்றார்

ராக்கென்றார் ரோலென்றார்

ஜாசென்றார் ப்ளூசென்றார்

நாட்டுப்புற பாட்டென்றார்

இந்துஸ்தானி கர்நாடகம்

சிம்பனி இன்னும்பல பிரிவு

 

பிரிவு மேதைகள்

பலர் பலர்

பிரிவில் அடங்காப்

பிறவி மேதைநீ

இத்தனை வகைகளில்

எந்தஇசை கேட்டாலும்

உந்தன் இசை நிழலாடும்

அந்தப்பாடல் போல்

என்று நயம்நாடும்

 

அயல்நாடு என்றாலும்

அடுப்படியி்ல் நின்றாலும்

பயணத்தில் சென்றாலும்

படுக்கையிலே இருந்தாலும்

தொடுவதும் தொடர்வதும்

அன்னக்கிளி முதல் 

ராஜராகங்கள்

ரகரகமாய் ராகங்கள்

ரசரசமாய் பாவனைகள்

தளர்வில்லாத “ஹிட்லிஸ்ட்”

முடிவில்லாத "ப்ளேலிஸ்ட்”

போலாவா விட்டல.....

துக்காராம் மராத்திய மொழியில் இயற்றிய "போலாவா விட்டல..... " என்ற அபங்கத்தின் தமிழாக்கம்.   

காட்சி எல்லாம் விட்டலன்

பேச்செல்லாம்   விட்டலன்

செயலெல்லாம் விட்டலன்

நினைவெல்லாம் விட்டலன்

நிம்மதி நிறைந்தது -மனதில் 

நிரந்தரம் ஆனது

பந்தங்கள் அறுந்தன

பாவங்கள் தொலைந்தன

பரிவு மிகுந்தது - மனதின்

பாரம் குறைந்தது

வேட்கை அகன்றது

வெகுளி  மறைந்தது

விட்டலன் வந்தான்- மனதில்

விட்டலன் வந்தான் 

துக்காவின் விட்டல, விட்டல .....

( பிழை பொறுத்தருள்க ).

ஆடல் கலையே தேவன் தந்தது

தமிழ் , இசை,  குரல் - மூன்றும் முத்தான பாடல்

படம்: ஶ்ரீராகவேந்தர்          பாடல்:  ஆடல் கலையே தேவன் தந்தது

இசை: இளையராஜா,    கவிதை: வாலி    குரல் :  ஜேசுதாஸ்

ஆடல் கலையே தேவன் தந்தது ; 

தேவனின் ஆடலில்தான் ஜீவன் வந்தது;

1. மல்லிகையை வெண்சங்காய் வண்டினங்கள் ஊதும் 

    மெல்லிசையின் ஓசைபோல் மெல்லச் சிரித்தாள் 

    வண்ண வண்ண மேலாடை புனைந்தாடும் பைங்கிளி

    மான் கூட்டம் மயங்கத் தாவித் தாவித்தான் வந்தாள் 

2. சித்திர நாட்டியம் நித்தமும் காட்டிடும் 

    சிற்றிடைதான் கண்பறிக்கும் மின்கொடியோ 

    விண்ணிலே வாழ்ந்திருக்கும் வெண்ணிற நிலா

    பெண்ணெனக் காலெடுத்து வந்ததோ உலா 

    முன்னழகும் பின்னழகும் பொன்னழகோ

    முள்ளிருக்கும் கள்ளிருக்கும் பூவழகோ 

    தலைசிறந்த கலைவிளங்க நடைபுரியும் பதுமையோ புதுமையோ

    சதங்கைகள் தழுவிய பதங்களில் பலவித ஜதி ஸ்வரம் வருமோ

    

    குரல்வழி வரும் அணிமொழியொரு சரசபாஷையோ

    ஸ்வரங்களில் புதுசுகங்களைத் தரும் சாருகேசியோ  

----

CUE Theory

What is CUE Frame Work  &  What it is not 

CUE stands for Capacity Utilization Efficiency.    CUE Framework is to measure operational efficiency. of any deployed system.    The framework is similar to the "ROI" ( Return On Investment ) concept used in business process.   However,  CUE framework does not include business aspect ( financial value or viability ) by design.   The reasoning behind is that the framework assumes that the operation it is being used to measure is already business viable.  Thus CUE is not a business validation tool.   

The framework does not cover the remedy part as well.  The scope of the framework encompasses only monitoring and measuring operational efficiency.   Plan of action to be derived based on the measurement is subject to the context and left to the users.   

Fundamentals of CUE Framework 

Organizations deploy a specific resource that incurs a specific cost and provides value ( mostly through a set of services ).   The efficient utilization of the deployed resource is necessarily measured by the service availed from the resource.   

Deployed Capacity (C):   The actual amount (capacity) of resource that has been deployed.  The whole of deployed capacity incurs cost for organization.  No part of this capacity has zero cost bearing for the organization.  

Service Utilization (U):   The actual service utilized by organization through the deployed capacity.  This does not include the service that was available but not utilized.   In other words,  no part of this service is either unutilized or under utilized.  

Efficiency Factor (CUE):   The CUE factor is defined as the ratio of Utilized Service to the capacity deployed  i.e.   Efficiency Factor =  Service Utilization / Deployed Capacity 

Example for CUE measurement 

Let us suppose a library has a set of book-shelves that can hold 1000 books and there are 800 books stored in those shelves.   The number of books which are read by its visitors in a given day is 150. 

In this case,  the utilization efficiency factor for book-shelf is 150/1000 = 0.15 or 15% 

( In a conventional method,   utilization factor will be considered to be 80% based on the number of books placed in the shelf.  However,  given that only 150 books are used by readers,  650 books are not being utilized.  So these books will not be considered for service utilization. )  

Postulates : 

1.  CUE Framework is generic to any kind of operation.  The application of the framework is the choice of the user in given context and chosen KPI.  

2.  Higher the value of CUE factor, better is the efficiency. 

3. There is no standard or optimized value for "CUE" due to generic nature of the framework.   The optimal value for "CUE" should be evolved specific to the context and KPI (in the given domain).  

4. Operational process should align to increase the value of E.  The attempt should be to reduce the value of "denominator" rather than increasing the value of numerator.   This is because, the primary objective of the framework is to "minimize" the "Deployed capacity" as against justifying the deployed capacity.

5.  One important factor that influences "CUE" externally is "service availability".   

Service Availability =  Actual availability of services provided by Deployed Capacity / Required availability of services provided 

The service availability is calculated independent of capacity deployed.   Reduction of "Deployed capacity" to increase "CUE" should not adversely impact "Service Availability" .  

6.  Though "CUE" framework atomically represents a snapshot of given instance,  for effective use of the framework, the values should be captured continually on stipulated time intervals.  Thus time becomes an important factor.   

CUE =  Ut/Ct

Scenario 1:     If  Ct is constant during the given time interval,   CUE is proportional to Ut.   

This is applicable when the system is in the "launch" phase.  The service utilization is expected to increase gradually though the initial capacity deployed remains unchanged.    ( eg.  a metro rail segment is newly launched )

Implication =>  The capacity deployed should be modularized in a way that the deployment of additional capacity can be as minimum incremental as possible so that the curve for Ut to reach its maximum for the given capacity is minimal.   

Scenario 2:   If Ut is constant during the given time interval,  CUE is inversely proportional to Ct.    

This is applicable when the system is in a "stable" state with the level of service utilization reaching its maximum value.  ( eg.  a metro rail segment is reasonably stabilized )   

Implication =>  This stage demands further optimization resulting in a change (reduction) in deployed capacity for further improvement of CUE.  

Scenario 3:  If both Ut and Ct are varying continually, then CUE is dependent on both Ut and Ct.   

This is applicable when the system is in a dynamic state continually.   ( eg.  peak and off-peak hours of metro rail segments )

Implication =>  To achieve the higher CUE , it requires
a) the predictability of Utilization variation 

b) ability to deploy minimal capacity corresponding to the projected utilization

7.   While addressing the above scenarios,  an important parameter to be taken into consideration is the Service Availability.   Service Utilization for minor intervals within given interval period should be observed and analyzed.    Below measures will be of interest in respective aspects. 
a)  Minimum Service Utilization ->   Guarantees Service Availability 
b)  Maximum Service Utilization ->  Risk to service availability 
c)  Mode of Service Utilization    ->  Most likely scenario for service availability
d) Mean of Service Utilization     ->  Serves as a directional measure for CUE within the minor interval. (  if the difference between Minimum and Mean is very high,  CUE will become low.  

   if the difference between Mode and Mean provides higher 

   if the difference between Maximum and Mean is

) more frequentlThis may not be directly used, but can be corroborated between (b) & (c) 

கண்ணாடி

'அப்பா....!!!!'   உள்ளேயிருந்து மருமகள் இரைவது கேட்டது....

தொடர்ந்த முணுமுணுப்புக்களைக் கேட்குமளவிற்குச் செவியிலும் துல்லியமில்லை,  மனத்திலும் கவனமில்லை.   காலம் தன் போக்கில் கொடுத்த புலனறிவுகளைக் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக எடுத்துக் கொண்டிருந்தது.   இன்னும் எங்கெங்கோ சிந்தனை செல்லும் முன், 

' இங்கதான் இருக்கேன்னு ஒரு சத்தம் கொடுத்தா என்ன?  நான் உங்களத் தேடிகிட்டிருக்கேன்ல.....'    

மருமகள் கண்ணெதிரில்.   பேசுவதற்கு சந்தர்ப்பமே இல்லை.   

'பெரியவன் பள்ளிக்கூடத்துக்கு தயாராயிட்டான்,  அவனை விட்டுட்டு வாங்க...'

அந்தப் பெரியவனுக்கு வயசு ஏழு.    அவனுக்கும் பெயர் சுந்தரம்.   மாமனார் பெயரைச் சொல்லக்கூடாது என்பதால்  பெரியவன் பட்டம் !   ஒவ்வொரு முறை மருமகள் 'பெரியவன்' என்று சொல்லும் போதும் மனம் சலித்துக் கொள்ளும்.   மாமனாரிடம் வேலை சொல்லும் பொழுதும்,  இரைந்து பேசும் போதும் இந்த மரியாதை இல்லை.   எல்லாம் ஒருவித வேஷம்.    

தினசரியான சிந்தனைகள்.   என்றுதான் மனம் இவற்றிலிருந்து விடுதலை அடையுமோ....!!!  

எண்ணங்கள் பலவாறாக ஓடிக் கொண்டிருக்க,  உடல் அனிச்சையாக வெளியே செல்லத் தயாராகி விட்டது. 

'தாத்தா !!  நான் சூப்பரா இருக்கனா....?'   

சுந்தரம் உண்மையிலேயே சுந்தரம்தான்.  பிள்ளைப்பருவந்தான் எத்தனை இனிமையானது !  கண்கள் ஒளியோடு,  முகம் மலர்ச்சியோடு;   மனிதர்கள் தங்கள் பிள்ளை மனத்தைத் தொலைக்காமலிருந்தால்., 

'என்ன தாத்தா இந்தப் புது 'டை' நல்லாயிருக்கா ?'   சுந்தரம் அருகில் வந்து பதில் தேடும் பார்வை பார்த்தான்.    

கால்கள் பல வருடப் பழக்கத்தில் 'தானியங்கி'களாக செல்லத் துவங்கின.  வழியில் சுந்தரம் பல கேள்விகள் கேட்டான்;  அவனுக்குத் தகுந்தாற்போல் பதில் சொல்வது ஒரு ஆனந்தம். பல நேரங்களில் சற்றுக் கடினம் கூட....   

பேரனை பள்ளிக்கூடத்தில் விட்டாயிற்று.   இனி மாலை வரை பொழுதைப் போக்க வேண்டும்.   இன்றைக்காவது, சீட்டாடப் போக முடியுமா ?   ஒரு வாரமாக மருமகள் தையல் கற்றுக் கொள்ளப் போனதால் வீட்டில் இருக்க வேண்டியதாயிற்று.   இன்று முதல் காலையிலேயே தையல் வகுப்பிற்குப் போகிறாள்.  மதியம் தான் 'சின்னத்திரை' விறுவிறுப்பாக இருக்கிறது போலும் !!

'அப்பாடா' தன்னையுமறியாமல் கோயில் திண்ணையைக் கண்டதும் வாய் சொல்லியது.   இன்னும் திண்ணை நிரம்பவில்லை.   பக்கத்துக் கடையிலிருந்து நாளிதழை எடுத்துக் கை புரட்டிற்று.   நிதி நிலை அறிக்கை தான் தலைப்புச் செய்தி. மனம் ஒட்டவில்லை.     

வீட்டு நிதிநிலை அறிக்கையின் துண்டை சரி செய்ய நாளிதழ் நிறுத்தப்பட்டது.    வேறு செலவுகள் இல்லையா என்ன... , பிள்ளைக்கு புத்தியில்லை என்றால் என்ன செய்ய முடியும் ?   என்னதான் முயற்சி செய்தும் அவனது 'ஆகாறு' அளவினதாகவே இருந்து விட்டது.   'போகாறு' அகலாமல் இருக்க மருமகள் கணக்குப் பார்த்து செலவு செய்தாள்.    நிறுத்தப்பட்டவை என்னமோ மாமனாரின் வசதிகள்தான்.    

மெதுவாகத் திண்ணை நிரம்பியது.  நரைமுடிகள் பழம்பெருமை பேசின.   சில தன் வாரிசுகளின் பெருமையில் சிலாகித்தன.   பல தன் இயலாமையின் கஷ்டத்தைப் புலம்பின.    

'உம்மருக்கென்னவேய்...   சுந்தரம்பிள்ளை !!   உம் மருமக உம்ம மக மாதிரில்லாப் பாத்துகிடுதா....'   பக்கத்திலிருந்து பார்த்தது போல் ஒரு நரைமுடி சொல்லியது.    விட்டுக் கொடுக்க முடியவில்லை.....   

இருக்கும் போதே சட்டென்று உரைத்தது.   மருமகள் தையல் வகுப்பு போக வேண்டும்.   வேகமாக திண்ணையிலிருந்து இறங்க,  சட்டென்று டீக்கடைப் பையன் மோதிவிட்டான்.   கொஞ்சம் சுதாரிப்பதற்குள் கையிலிருந்த கண்ணாடி கீழே விழுந்நு விட்டது.   கூட்டம் கூடியது.   சிறு பரபரப்பு.   

'உட்காருங்க...'
'இந்தாங்க, கொஞ்சம் தண்ணி குடிங்க...'
'இருந்துட்டுப் போங்க...'

சற்று நேரத்தில் படபடப்பு அடங்கியது.   சிந்தனை தொடங்கியது.   மருமகளிடம் ஏன்ன சொல்ல...   எப்படி சொல்ல......  உள்ளம் பலவாறு யோசித்தது.  வழியில் வேறு எதுவும் ஞாபகமில்லை.   வீட்டிற்குள் நுழையவும்,  

'மாமா வழக்கம் போல கோயில் திண்ணைல உக்காந்துட்டாங்களோ என்னமோ !  ஆளைக் காணோம்.    உங்க அப்பாக்கு  ரொம்ப மறதி .... '    வழக்கத்திற்கு மாறாக பிள்ளை வீட்டில் இன்னும் இருந்தான்.   

மருமகளின் பேச்சு மீண்டும் பழையவற்றை நினைவுபடுத்தியது.....

'மனுஷனுக்கு என்ன ஞாபக சக்தி.... என்ன கேட்டாலும்,  கோப்பு எங்கன்னு தேடாம,  டக்குன்னு சொல்லுவாரு.....  '    

வாழ்க்கையின் கடைசி அத்தியாயங்கள்.   எழுபது வருட அனுபவங்கள்.....   கடந்து செல்லக் கற்றுத் தந்திருந்தது....   பலவிதமான பயணங்கள்.    சொந்த அனுபவம் போதாதென்று,  பிறரது அனுபவங்கள் வேறு.... 'சுந்தரம் கிட்ட கேட்டா ஒரு வழி கிடைக்கும்....  '      எல்லாம் பார்த்தாயிற்று....    

'மாமா வந்துட்டீங்களா...   எங்க மறந்து போய் கோயில் திண்ணைலயே உட்காந்துட்டீங்களோன்னு நினைச்சேன்....   சரி நான் தையல் வகுப்புக்கு.... அட என்ன மாமா,   கண்ணாடி என்னாச்சு ?

அவள் பார்வை கண்ணாடியில் விழாது,  குறைஞ்சது சாயங்காலம் வரைக்காவது.... என்ற நம்பிக்கை நிறைவேறவில்லை.....   

'உடைச்சுட்டீங்களா....   அத சரி பண்ண செலவு....   ம்....   '

மனம் வேறு திசை தேடியது... 

மருமகள் அவளுக்குள்ளே பேசிக்கொண்டாள். 

முழுவதுமாக எதுவும் சொல்ல முடியாமல்.....  உலகம் இன்னும் வெறுமையாகத் தோன்றியது... 

முதலில் மருமகள் அன்போடும்,  மரியாதையோடும்தான்  இருந்தாள்.   எல்லாம் பணி ஓய்வுக்குப் பின்னால்தான்.....வந்த பணத்தில் பாதியை பிள்ளைக்குத் தந்துவிட்டு மீதியில்  நாடு முழுக்க சுற்றியாகி விட்டது.
தேக்கி வைத்திருந்த ஆசை.   அதன் பின்னும் மூன்று வருடம் பிள்ளையுடன் சேர்ந்து இருக்கவில்லை. 

'சின்னவங்க அவங்களும் சந்தோஷமா இருக்கலாம், அவங்களுக்குப் பொறுப்பும் வரும்.'   

அவள் சொல்லிவிட்டாள்.   அவளை மறுத்துப் பேச மனம் வந்ததேயில்லை.   அவள் போனபின்தான் பிள்ளையோடு சேர்ந்து வாழ வேண்டியதாயிற்று. 

வருமானம் ஏதும் இல்லாமல் இருந்தால் பெற்றோரும் கூட சுமைதானே....  

எத்தனை முறை மனம் இவ்வாறு யோசிக்கிறது.   எண்ணிக்கையே இல்லை.  இருந்தாலும் யோசிப்பதும் மாறவில்லை.   

'சரி நான் அப்ப வேலைக்குக் கிளம்பறேன்...'  

மகனின் குரல் சிந்தனையைக் கலைத்தது.   

'இன்னிக்கு சாயந்திரம் கடைக்குப் போவோம், உனக்குப் புடவை வாங்க....' 

'கொஞ்சம் இருங்க... ' 

மருமகள் கிசுகிசுத்தாள்.... 'மாமா அவங்க கண்ணாடிய உடைச்சிட்டாங்க;  இன்னிக்கு சாயந்தரம்  மாமாவக் கூட்டிகிட்டுப் போயி புதுக் கண்ணாடி வாங்கிக் கொடுங்க..... '

'நீ ரொம்ப நாளாக் கேட்டுகிட்டு இருக்கியே... இப்பதான் கையில கொஞ்சம் காசு இருக்கு.... அப்புறம் எப்ப வாய்க்குமோ தெரியாது.....  ' 

'அதெல்லாம், நான் தைச்சு சம்பாதிக்கற காசுல வாங்கிக்கலாம்...  மாமாக்கு கண்ணாடி இல்லாம சீட்டாட முடியாது.... அவருக்குன்னு இருக்கற ஒரே பொழுது போக்கு அதான்.....' 

'நீ இப்பதான் தையல் கத்துக்கவே போற...  அதுல நீ எப்ப சம்பாதிக்க....  சரி...  நீ சொன்னதத்தான் நான் கேட்கணும்.....'

மகன் புறப்பட்டுப் போனான்.   சற்று நேரத்தில் மருமகளும் புறப்பட்டாள்.   

'மாமா, சீக்கிரம் வந்திருவேன்...   இல்லன்னாலும்,  எனக்காகக் காத்திருக்காம சாப்பிடுங்க...   அப்படியே மறக்காம பால் வாங்கி வைங்க.  உங்களுக்கு மறதி அதிகமாய்ட்டு...   வாரேன்..... '   

மருமகள் சத்தமாய்ச் சொல்லிவிட்டுப் போனாள்.   

தன்னிச்சையாய்  மூக்குக்கண்ணாடியைக் கை முகத்தில் மாட்டியது.   

எதிரில் முகம் பார்க்கும் கண்ணாடி.   முகத்தில் எப்போதும் போல் தெரியும் சுருக்கங்கள்.   

ஆனால் கவனம் முகத்திலிருந்த கண்ணாடியில் விழுந்தது.  அது உடைந்திருந்தது.

Thirukkural - 1 - Manathukkan Maasilan

TAMIL TEXT
34. மனத்துக்கண் மாசிலன் ஆதல் அனைத்தறன்
   ஆகுல நீர பிற.

TRANSILERATION
34.  manaththukkaN maasilan aadhal anaiththaRan
      aakula neera piRa.  

TAMIL MEANING

   மனத்தூய்மையே அறம். மற்றவை பொருட்டல்ல

ENGLISH MEANING
To be pure at heart is virtue.  Rest is not relevant.


Thirukkural has been proclaimed by the scholars that the philosophy professed in the book holds good independent of time, country, culture or religion.    Hence it is revered as " Ulagap pothumarai" ( "Bible of Universe" ).   This couplet stands a good example of this virtue.

I have chosen this one ahead of traditional "The Praise of God" for in my view,  being in peace with self is of the utmost importance and pre-requisite for the pursuit of any other virtue.   

An incomplete story...... A longing feeling....

I was reading story written by Bharathiyar. "Chandrigaiyin Kathai". I knew Bharathiyar only as poet - not as a story writer. His writing is a pure joy to read.

But you may not try this one... The story is only half. He died before completing the story... I ended up with a longing feeling.   

Regardless, the subject he has taken for that "time", subtle twists he brings, bringing in philosophical discussions - not a bookish / intellectual stuff, but much linked to practical life scenarios and radical - vow... The stroy had not yet reached the life of "chandrikai".. still at the stage of her mother... 9 big chapters are over..

Looks like it is enough only to read Bharathi - and all our "soft needs" of life (knowledge, poetic, politic, religion, spirituality, science, art , love, entertainment and on and on... ) would be fulfilled...

If the people have to instill respect for women in the society - Bharatiyar literature should be propagated , far and wide... to every nook and corner... I bet, the "male" community would be afraid to do that. From what I have read, Gandhi was confined to his time w.r.t. women liberation. Bharathi is truly beyond time.

Aasai Mugam Maranthu Poche

Of late I have been listening to audio , videos of Bharathiyar.   This is ever refreshing....

The below is yet another novelty of Bharathiyar.

It is very typical for poets to portray they see their beloved in everything what they see....   The modern cinema ( at least Tamil ones ) often have songs based on the theme that the lover sees his/her beloved in every person seen.

Bharathiyar brings a totally different picture in our view.    Oh alas... the lover had forgotten beloved's face... What kind of emotion would that be ?    It requires a lot of integrity more than creativity or courage to bring such an imagination.   An unique experience yet again...

Below my "crude" translation as usual and a layman commentary....  ( The song is written as a lamentation by lover girl of Lord Krishna.   I read from some commentaries on Bharathiyar work that this song was written by Bharathiyar as his yearning for his mother though it fits more of a love relationship)


ஆசைமுகம் மறந்து போச்சே – இதை யாரிடம் சொல்வேனடி தோழி?
( Aasai mugam marandhu poachchae – idhai yaaridam solvaenadi thoazhi)
Alas.. the desirous face of my beloved had faded from memory...whom will i complain/share about this my friend...

நேசம் மறக்கவில்லை நெஞ்சம் – எனில் நினைவு முகம் மறக்கலாமோ?
(naesam marakkavillai nenjam – enil ninaivu mugam marakkalaamoa)
The love is intact in the heart , yet how can I forget that memorable face?

1. கண்ணில் தெரியுதொரு தோற்றம்- அதில் கண்ணன் அழகு முழுதில்லை;
(kannil theriyuthoru thotram - athil kannan azhaghu muzhuthillai )
There seem to be a distorted picture (of his).... but, the "bright and beauty" of his face is unfulfilled.

நண்ணு முகவடிவு காணில்-அந்த நல்ல மலர்ச்சிரிப்பைக் காணோம்
(nannu mugavadivu kaanil - antha nalla malarchirippaik kaanom)
when i attempt to bring his face in front of my eyes,   that "flower blossoming" smile is missing....

2. ஓய்வு மொழிதலும் இல்லாமல்-அவன் உறவை நினைத்திருக்கும் உள்ளம்
( oyvu mozhithalum illamal - avan uravai ninaitthikirukkum ullam )
Un-intermittently - my heart is yearning for his relation

வாயும் உரைப்பதுண்டு கண்டாய்-அந்த மாயன் புகழினை எப்போதும்
(vaayum uraippathundu kandai - antha maayan pugazhinai eppothum )
My lips are always enchanting the praise of the "beloved"

3. கண்கள் புரிந்துவிட்ட பாவம்-உயிர்க்கண்ணன் உருமறக்கலாச்சு;
( kangal purinthuvitta paavam - uyirkkannan uru marakkalachchu )
It is the sin done by my eyes that the image of my beloved Krishna is lost from my memory;
பெண்கள் இனத்தில் இது போல-ஒரு பேதையை முன்பு கண்டதுண்டோ
(pengal inaththil ithu pola - oru pethaiyai mumbu kandathundo )
Have you ever seen such a stupid enough girl ?

4. தேனை மறந்திருக்கும் வண்டும் – ஒளிச் சிறப்பை மறந்துவிட்ட பூவும்
(Thenai maranthirukum vandum, oli Sirapai maranthu vitta poovum)
Honey bee that had forgotten the honey (that it strives on) ; A flower that had forgotten the sunlight (that blossoms it )
வானை மறந்திருக்கும் பயிறும் – இந்த வையம் முழுதுமில்லை தோழி
( Vaanai maranthirukum payirum, indha Vaiyam muzhuthum illai thozhi )
Crop that had forgotten the drizzle from sky (that lives it) - does not exist in this world, dear friend


( So, how could this happen that "I" who had forgotten my beloved might exist!!!!)

5. கண்ணன் முகம் மறந்துபோனால் – இந்த கண்களிருந்து பயனுண்டோ?
(Kannan mugam maranthuponal, intha Kangal irunthu payan undo )
If I forget the face of krishna, then what is the use of my eyes?

வண்ணப் படமுமில்லை கண்டாய் – இனி வாழும் வழியென்னடி தோழி?
(Vanna padamumillai kandaai, ini Vaazhum vazhi ennadi thozhi )
you see,  there is no photograph (of his), how would I live (missing him totally)!!!

Ninai Charanadainthaen - Bharathi

"Ninnai Charanadainthaen" - yet another beautiful poem by Subramanya Bharathi. I have heard this song, sung by Unni Krishnan in one of the karnatic album (ragam punnagavarali?).   However, I liked the song more in Ilayaraja's music in the movie "Bharathi".  

Bharathi had written poems on Lord Krishna with imagination of different roles.   The one below is written under "Kannamma - Enathu Kula Theivam" ( Kannan - my God )

The way I cherish the song is that it reflects different stages of "devotion".  

Typically,  our prayers start with wants based on our "Lust and Fear" ( independent of if they are materialistic or not,   if they linked to silly things or big ones ).  

Then we come in terms to a stage that "all are His deeds and we are just here to execute"

Then the realization comes that the way to live is "Love"... Love alone can elevate us above the negatives of life...   Still the "two" exists,  "intelligence of the self" exists.... "judgement of the self" exists....  

Finally comes the total surrendering... surrendering the intelligence..   leaving everything to the almighty..  

பல்லவி

நின்னைச் சரணடைந்தேன்-கண்ணம்மா!
நின்னைச் சரணடைந்தேன்!

Ninnai Charanadainthen - Kannamma 

Ninnai Charanadainthen 

"I surrender myself to you - Kannamma

I surrender myself to you"

---

சரணங்கள்- Stanza

பொன்னை உயர்வைப் புகழை விரும்பிடும்
என்னைக் கவலைகள் தின்னத் தகாதென்று                                       (நின்)

Ponnai uyarvaip pugazhai virumbidum

ennaik kavalaigal thinnath thagathendru

"My pursuit is for rich, pride, fame... 

I surrender to you...  let not those wants disturb my peace "

---

மிடிமையும் அச்சமும் மேவியென் நெஞ்சில்
குடிமை புகுந்தன,கொன்றவை போக்கென்று                                     (நின்)

midimaiyum acchamum mevi en nenjil 

kudimai pugunthana kondravai pokkendru 

" poverty - i interpret not just a financial state,  but in a general term , lack of capability - and fear 

have occupied in my heart and haunting me... I surrender to you...  to liberate me from them"

---

தன்செய லெண்ணித் தவிப்பது தீர்ந்திங்கு
நின்செயல் செய்து நிறைவு பெறும்வணம்                                          (நின்)

thankseyal ennith thavippathu theernthingu

ninseyal seidhu niravu perumvannam

" let that be over, the weary of doing things of me, by me, for me... 

i surrender to you, to do things of you, for you...towards sense of fulfillment "

துன்ப மினியில்லை.சோர்வில்லை,தோற்பில்லை,
அன்பு நெறியில் அறங்கள் வளர்ந்திட                                                    (நின்)

thunbam iniyillai sorvillai thorpillai

anbu neriyil arangal valarnthida

"I surrender to you...  to lead me through the path of Love; to prosper of good, with no more sorrows... no more unhelpfulness... no more losses... "

நல்லதுதீயது நாமறியோம் அன்னை
நல்லது நாட்டுக! தீமையை ஓட்டுக!                                                        (நின்)

nallathutheeyathu naamariyom annai 

nallathu naattuga theemaiyai Ottuga

"I surrender to you... I possess no intelligence, and am ignorant of good or bad....   

O Mother, let the good [in (for) me] prevail and the rest to be driven away...."

Vishwaroopam - Review posted in FB

Watched Viswaroopam - Tamil version in theatre. Liked it better than Viswaroop - probably because of the language. But also, I feel that the film demands more "involvement" from the viewer to enjoy it - Editing could have been better to keep the audience in the flow. It is hard to understand the sequence/consequence of the scenes (1) ...Kamal has tried his best to stay away from his "methavi-ism" in the movie(2)..... Not all characters in focus justifies their portrayal (unless Kamal will sit next to each audience and explain it) (3). The movie still leaves a lot of cinematic stuff(4).

Despite all that it is a Brilliant performance, production, storyline, etc....

It might be claimed that it is just a movie... The fact remains though that it triggers some uncomfortable questions around what is the meaning of "peace making" in troubled countries....... Kamal Hassan has left it - rightly so - to viewers' contemplation - if at all if this is of any interest. In my view, though the film is violent in presentation, the message underlined throughout the movie is "Peace".

An extraordinary movie and definitely sets the standards high from local masala.
With my very limited exposure to Hindi movies, probably Bollywood should be the first one - given the size of the market - to learn film-making from this ever-hunger superstar. In my view, much highly rated , non-masala movies , Rang-De-Basanti, 3 Idiots, Lagaan, etc are nowhere near the hallmark of Viswaroopam - but for the storyline of the movies (Tare Zameen Par is not mentioned in the list intentionally).

All the "famous" Kollywood directors - likes of Shankar, Muragadoss (Khajini) and whomsoever known for high budget, mass hit directors should go down on their knees....The film triggers to rate Kamal Hassan as the best director in contemporary cinema. I wish we had a few more serious people in the industry who are capable and loves the art they are pursuing.

Having said all of that, it is still not enough. The "movie experience" is still not complete...The cinema has to get rid of "cinematic" stuff....And for Kamalhassan he has to go beyond himself for the art he loves.....

Conclusion : A must watch if you have not yet.... A must buy movie (DVD - on official release )

-----skip if you have not watched the movie yet-----
1) At least I did not understand what is the significance of "Antique" shop scene. Why Kamal had to lead the "private detective" to the warehouse ?
2) Dialogues related to "existence of God", "nallavara kettavara" etc. Better he could have avoided even these dialogues. At least happy that he did not induldge in it more.
3) Why is there a character of Angela required ?
4) like someone who has high profile of triggering atomic explosion in newyork city will have direct engagement in "on the field" activities, dialogues (FBI interrogation, many conversations while the troop is on the run), need and role of Pooja in the operations - given that Kamal and Angela has bugged everything in her office. Osama ? Prime minister

"I" - A pshycic (dis)order

Shankar had been tactical in choosing his subject of the movie and executing it technically well. Largely he had altered between romance and violence(linked to some social cause) over last 20 years. Obviously these are the subjects that can attract the mass invariably. The last two of his ventures having been a bit away from both ( Enthiran being science fiction and Nanban - a remake of social comedy ).

"I" is combination of romance and violence. While the romance is as pleasant as it can be shown on the screen, the violence is so ugly to be even narrated in a review.

The screenplay ( should i say editing ) moves fluently between the present and the past without bringing the burden of "typical flash back". Kudos. Just to be clear, this leaves no suspense to the audience - and it only left to the scene by scene presentation ( is this called "screenplay" ) to keep the audience engaged. With the reputation Shankar has for his presentation, this should have been a cake-walk, albeit it was not so. Only screen presence of Vikram keeps the audience engaged.

At least one good take-away is that the message of love is still in tact. Though it is hero who is doing the lead role, the plot in my view is the heroine's to stick to take the struggle along with him. Vikram's character is full of positivity until the "first half" of the story ( not exactly before intermission ). In general the screen play in the first half is simple and positive and hence nice.

The stunt scenes are not much enjoyable though its worth mentioning the effort visible behind them. The stunt sequence in china reminds the same location that was taken in MI3.

Vikram had proven his commitment to the profession he had chosen. He has done extraordinarily well. Wish he does not lose much of his active time and "structure" with such experiments. Hats-off. The location and camera are treat for the romantic scenes. Emy Jackson looks good in first half and display a bit more emotions in the second half. There is a crew of artiste - done their part well, though their actions are so predictable.

Usual ARR in Shankar's movies is absent - ARR has to re-invent ( even through re-use? ) - not impressive at all. Liked the song "mirasalayitten"(for picturization) , "made in vennila" (both music and picturization), "pookal" (camera). Did not like(could not understand) the other song with Vikram coming like "monkey" at all.


It all started from Movie : Gentleman. Scene: Arjun is interrogated by police. His face is covered with a pillow cover and put with a rat. After a few seconds of sound effects, the pillow cover is removed.... The rat is dead and held by Arjun in his mouth. If you are looking for more of this kind of presentation... don't miss "I". If you can tolerate these sequences for a few lovely scenic and romantic sequences amidst - still watch it. If you are not for this dose at any price.... think it over....

( I am known in my friends circle for my critic views about Shankar's movies. So take it with a pinch of salt ).

Sachin Ramesh Tendulkar

SRT 200 is over. It has been a historical moment. Never before I have seen such a "farewell" for a sportstar. SRT is a role model for handling success. Someone who has reached to the heights of fame to this level, but always kept his composure. He is an inspiration beyond cricket. His "cricketting" skills are obvious points for pride. Having said that, the farewell also triggered me to think about how well the "farewell" has been managed by BCCI. Media is "kept" to the focus of SRT (only); A special series is arranged out of the blue - right choice ? ; Broadcasting, commentaries kept in alignment ; invitation to Bollywood; prompting the emotions of all the nation so synchronously; A perfect stage made for exit.... ; Sure not all can be controlled by BCCI. But to ensure that everyone sings the song in the same tune to this extent... it is amazing. I would love to watch the game for SRT at any time; Probably, there has been umpteen number of times SRT has played well for a losing cause - because we did not know to win. But is he a game changer for India - Not so prominent as he is projected to be. Is SRT far from contemporary legends - Dravid, Kumble & Kapil (from India) and many others abroad - I doubt it. Well, like any other Indian Cricket Fan, I just keep these thoughts aside and cherish the memories of the genius batting supremacy and the way SRT has conducted himself throughout his career despite his "God" position and controversies the game had gone through. As Harsha had bid the farewell, "maza aali " / " it was fun "

Veenaiyadi Nee Enakku - Bharathi

This article is about one of my favourite poem of Subramanya Bharathi .

I consider this song as very special for its uniqueness. In general, the poetic way of expressing love has been to place the beauty/supremacy of the beloved above the lover altogether or to show the commitment of the lover to protect/preserve the superiority of the beloved. But in this song, Bharathi had painted a totally different picture by portraying the oneness of the beloved and the lover. This is an astonishing portrayal.

For me, even in the relationship of love, it sounds a bit "unacceptable" to surrender the pride - by either of the two. In this beautiful poem, Bharathiyar has portrayed how "two" reaches their best by becoming one. As the days go by, I start to realize that love is absolute and untouchable by materialistic values ( including pride, honest, good, bad etc). I still feel that beauty of the "married life" can be first realized by recognizing the pride of individuals and then appreciating the togetherness.

The transiliteration of the poem followed my attempt of translation in English

paayumoli nee enakku paarkum vizhi nan unakku
thoyum madhu nee enakku thumbiyadi nan unakku
vaayuraikka varuguvathillai vaalinindran meanmai ellam
thuya sudar vaanoliye suraiyamuthe kannamma

( Flooding light you are to me ;  I am to you the eye, Feeling the brightness
  Flowing nectar you are to me; I am to you the Flying bee ;

   Live long your supreme nature; To list it is impossible;
   Thou are Spotless shine, essence of immortal - Kannamma )

veenaiyadi nee enakku mevum viral naanunakku
puunum vadam nee enakku puthu vaiyram nan unakku
kaanumidanthorum nindran kanninoli veesuthadi
maanudaiya perarase vaalvu nilaiye kannamma

( Musical Veena you are to me;  I am to you the Playing hand ;

  Shining Gold you are to me;  I am to you the sparkling Diamond;
  Shine of your eyes is seen everywhere ;
  Speciality is your speciality; you are my liveliness )

vaana mazhai nee enakku vanna mayil nan unakku

baanamadi nee enakku paandamadi nan unakku
nyaana oli veesuthadi nangai nindran jothimugam
uunamaru nallalaghe uuru suvaiye kannamma

( drizzling rain you are to me;  I am to you the dancing peacock ;
  fizzing drink you are to me;   I am to you the holding glass ;
  radiant is your presence
  spotless beauty you are and springing pleasure )
 
vennilavu nee enakku mevu kadal nan unakku
pannusuthi nee enakku paattinimai nan unakku
enni enni paarthidilor ennamillai ninsuvaikke
kannin mani pondravale kattiyamuthe kannamma

( luminous moon you are to me; I am to you the sea waving beneath
  mesmerizing musical you are to me; I am to you the meaningful poetry 
  even after endless thinking, nothing could i find matching your virtue
  light of the eyes you are ; everlasting pleasure you are )

veesukamazh nee enakku viriyumalar nan unakku
pesuporul nee enakku penumozhi nan unakku
nesamulla vaansudare ninnalaghai yethuraippen
aasai madhuve kaniye allu suvaiye kannamma

( fragrant breeze you are To me, I am to you Blossoming flower ;
  Underlying meaning you are to me; I am to you the uttered word ;
  Loving divinity are you;  untellable beauty is yours;
  Lovely nectarful fruit is your sweetness;  Punching sweetness you are )

kaathaladi nee enakku gaanthamadi nan unakku
vethamadi nee enakku vithaiyadi nan unakku
pothamutra pothinile pongivarum theenchuvaiye
naathavadivaanavale nalla uyire kannamma

( Eternal love you are to me ;  I am to you the endearing love;
  Knowledge, you are to me;  I am to you the tactful skill;
  booming joyous, flowing in exalted stage, you are ;
  enchanting music you are;  vibrant life you are )


nallavuyir nee enakku naadiyadi nan unakku
selvamadi nee enakku semanithi nan unakku
ellaiyatra peralaghe enggum nirai potchudare
mullai nigar punnagaiyai moothuminbame kannamma

(  life you are to me; I am to you the reflecting beat ;
   prosperity you are to me;  I am to you the richness ;
   boundless beauty you are ;  omnipresent radiant you are;
   budding flower like is your smile; sparkling happiness you are )

taaraiyadi nee enakku thanmathiyam nan unakku
veeramadi nee enakku vetriyadi nan unakku
tharaniyil vaanulaghil saarnthirukkum inbamellam
ooruruvamaai samainthai ullamuthe kannamma

( star you are to me;   pleasing moon i am to you ;
  courage you are to me;  victory i am to you;
  all of the happiness of both the worlds
  descended as the one in my heart - its you )